kata-kata saya tertinggal di rumah. maksudnya buku yg saya luahkan isi hati. yg saya conteng macam2 kata yg saya suka. buku saya kan? ;p
nak madah2 tiada mood. haha. ayat pun da macam diari (even da lama x tulis diari). tapi macam mahu post rentetan hidup selepas tamatnya dunia student (haha. ayat x boleh blah. abaikan)
1st month: rasa mcm puteri raja. makan. tidur. main. suka2.
2nd month: mula buat sesuatu yg pd mula x yakin boleh lakukan. totally different thing. masa ini main redah saja. angguk2, tunduk2, gaji masuk. haha.
3rd month: lama2 rasa biasa. alah bisa tegal biasa. enjoy. ke sana ke mari. jumpa macam2 orang.
4th month: masih rasa biasa. bayang2 pressure mula jengah2. masih malu2. hati masih lapang. mereka terima saya. apa lg yg saya mahu bukan?
5th month: bahang makin rasa. tp, masih buat itu. bukan apa yg sy mahu. cukup sekadar tambah line dlm resume. tp, sy suka. ini peluang. kalau bukan sekarang, bila lg kan?
6th month: ada peluang baru. ambil masa 5 minit utk decide. mudah kan? so far, sy x pernah lg sesal decision yg sy buat. kalau ada pun, ada anasir la tu. never plan for anything. just accept what is coming. and of course try to get enjoyment from it.
tiba2 mati kata. adios.
it is just an excuse. kadang2 kita cari pelbagai alasan utk lari dari masalah. siapa yg tidak pernah, kan?
No comments:
Post a Comment